• Wedstrijdverslag Walcheren JO17-2 zaterdag 26 oktober 2019

    Afgetroefd

    In een onoktoberse warmte, maar ook met de in Middelburg blijkbaar altijd openstaande windzak, trappen we af voor het vervolg van de competitie tegen de B2 van Zeelandia.

    De tegenstander heeft er zin in en zet vanaf het begin fanatiek de druk erop. Dat levert al snel een, overigens onschuldig, schotje op ons doel. Walcheren werkt tegen de wind in en heeft zichtbaar moeite met het fysieke spel van Zeelandia. En ook met de trappen van de sterke spelverdeler die geregeld een crossbal neerlegt over onze verdediging heen.

    Terwijl Walcheren nog niet veel heeft kunnen laten zien, is het weer een Middelburgse uitbraak die voor gevaar zorgt. Een trap naar de zijkant en een strakke voorzet leveren een niet onhoudbaar lijkend schot op ons doel. Onze keeper staat helaas te ver naar achteren en verdedigt achter de doellijn, waardoor deze trap toch een snel doelpunt oplevert: 1-0.

    Het lukt de Vlissingers niet om ver door te dringen in de Middelburgse defensie en dat verleidt Diogo tot een wat opportunistische poging van afstand. En hoewel de bal tegen de wind in moet vechten, verdwijnt die tot ieders verbazing toch in het doel voor de snelle gelijkmaker.

    Het is echter een korte opleving, want Zeelandia draait meteen de duimschroeven wat verder aan. Achterin is het alle hens aan dek. Noud moet een paar keer koppend ingrijpen en Sem rent zich de longen uit zijn lijf, maar voorlopig houdt het allemaal stand. En waar de thuisclub de kansen zelf niet creëert worden ze wel in het zadel geholpen door de bezoekers. Voor het doel langs uitverdedigen is zelden een goed idee.  Nu levert het opnieuw een schietkans voor Zeelandia en we mogen de vingertoppen van Saajan bedanken voor het afweren van dit buitenkansje.

    We komen toch weer op achterstand door een eigen fout. Knullig balverlies wordt keihard afgestraft. De verdediging staat in ondertal en moet lijdelijk toezien hoe de thuisspelers opnieuw de leiding nemen naar 2-1.

    De rest van de eerste helft wordt het spelbeeld gehandhaafd. Het statische Walcheren komt er niet uit en het dynamische Zeelandia gaat slordig met zijn kansen om. Het verschil is ook dat bij onze jongens de strijdlust ontbreekt. Wanneer je gaat wachten tot je de bal in de voeten gespeeld krijgt, dan heb je al lang en breed een Zeelandiaan in je nek hangen.

    We sluiten voor de rust af met een kans uit het niets voor Walcheren. Duncan verovert de bal en geeft hem door op Sep. Helaas schiet die met het been waar hij liever op steunt dan mee voetbalt, dus gaat deze mogelijkheid verloren in een zwabberbal. Zal de tweede helft behalve een change of wind ook een wind of change opleveren? We gaan het zien.

    Als het goede voornemen was om het initiatief over te nemen, dan lijkt dat in elk geval geslaagd. Geholpen door de wind in de rug komen we tot een schot dat slechts rakelings over het Middelburgse doel zeilt en een schot waarmee de keeper naar de hoek wordt gedwongen. Maar uiteindelijk vervalt het spel van onze jongens weer in slordigheid en is er simpelweg te weinig beweging en beleving.

    Dat betekent dat er bij uitbraken weer kansen voor Zeelandia ontstaan. Bij de volgende aanval lukt het Saajan nog om zich met gevaar voor eigen leven tot twee keer toe in de baan van een Middelburgs schot te werpen, maar omdat er te weinig back up is moet hij uiteindelijk toch capituleren en slikken we zo de 3-1.

    Walcheren lijkt dan toch iets meer grip op de wedstrijd te krijgen. En dan ontbreekt ook dat kleine beetje geluk dat nodig is om terug in de wedstrijd te komen. Het schot van Duncan had een beter lot verdiend dan door de paal te worden gekeerd.

    Terwijl de Vlissingers denken aan de aansluitingstreffer en ze voorwaarts trekken, worden ze genekt door een klutsbal. In plaats van een eigen aanval hebben we nu ineens te maken met een tegenaanval. Tja, drie groenwitten tegen één gele is niet te winnen en wanneer de 4-1 in ons doel ploft is daarmee alle spanning uit de wedstrijd.

    Tja guys, met de derde nederlaag op rij wordt het steeds zwaarder om supporter of schrijvende pers te zijn voor Walcheren. Onze favoriete club is vandaag afgetroefd op inzet en kon of wilde dat niet compenseren met snelheid. Dan ga je dus de bietenbrug op en moet je een plaatsje zoeken in de middenmoot van de najaarscompetitie. Wat de volgende wedstrijd ook moge brengen, laat het niet gebeuren dat je dan weer op instelling wordt geklopt. Ik blijf hopen op betere tijden en een spontane ommekeer. 

    Waargenomen door Paul

    26 oktober 2019